for English, see further below
Communicatie
“Er is een tijd om te zwijgen en een tijd om te spreken” Prediker 3:7
Al eerder heb ik geschreven over culturele issues waar ik mee te maken krijg hier in Zambia. Communiceren is er daar ook eentje van. In Nederland zijn we open en direct en zeggen we vaak waar het op staat, afspraak is afspraak. In Zambia doen ze dat niet. Is er een probleem, dan wordt er gezwegen. Vaak om de ander niet te kwetsen. Goed idee? Nou, meestal wordt de situatie er erger door.
We hadden twee mannen ingehuurd om wat werkzaamheden voor ons te gaan doen. Hier in Zambia betekent dat ook dat je alles wat ze nodig hebben zelf moet kopen en dat je de werklui op moet halen, want transport hebben ze niet. Nou ja, dit is iets waar je aan kan wennen. Op een vrijdag de twee mannen opgehaald en een rondje gedaan om spullen te kopen voor de werkzaamheden (hier ben je de hele dag aan kwijt). De heren keurig gevraagd wanneer ze kunnen beginnen waarop ze beide antwoordden; “zaterdag”.
Mijn man belt ze ’s avonds nog even op om te vragen hoe laat ze de volgende ochtend klaar staan en plots wordt hem verteld dat er iemand is overleden. Iets wat ze hem overdag niet durfden te zeggen maar al wel wisten. U weet inmiddels dat bij begrafenissen iedereen actief is, dus prima, daar hebben we alle begrip voor. Op de vraag wanneer ze dan wel kunnen beginnen wordt geantwoord; “maandag” . Super!
Maandagochtend belt mijn man hen op om te vragen wanneer ze klaarstaan op de afgesproken plek. Half negen, wordt er gezegd. Hij rijdt ernaartoe, maar ineens vertellen ze dat ze de overledene die dag gaan begraven en helaas niet aan het werk kunnen. Iets wat ze dus al wel wisten, maar niet durfden te vertellen omdat ze ‘de baas’ niet wilden teleurstellen. Begrijpt u het nog?
Wat ze blijkbaar niet begrijpen is dat er op dat moment van alles weer omgegooid moet worden omdat alles geregeld is in lijn met het feit dat de werkzaamheden uitgevoerd zouden worden zodat het werk op schema ligt. Gevolgd is dat ik een man heb die teleurgesteld en geïrriteerd is. Wat denkt u in dit geval, was de keuze voor de tijd van zwijgen goed of hadden ze beter voor een tijd van spreken kunnen kiezen?
Jannie stuurt op gezette tijden een column vanuit Zambia naar het kerkblad ‘Geandewei’, voor de editie Drachten | Leeuwarden | Dokkum
![]()
Communication
“There is a time to be silent and a time to speak” Ecclesiastes 3:7
I have written before about the cultural issues that I face here in Zambia. Communication is one of them. In the Netherlands we are open and direct and we often tell it like it is, an agreement is an agreement. They don’t do that in Zambia. If there is a problem, there is silence. Often to avoid hurting the other person. Good idea? Well, it usually makes the situation worse.
We hired two men to do some work for us. Here in Zambia that also means that you have to buy everything they need yourself and that you have to pick up the workers, because they have no transport. Well, this is something you can get used to. My husband picked up the two men on a Friday and went for a walk to buy supplies for the work (this will take you all day). The gentlemen were politely asked when they could start, to which they both replied; “Saturday”.
My husband calls them in the evening to ask what time they will be ready the next morning and suddenly he is told that someone has died. Something they didn’t dare to tell him during the day but already knew. As I’ve share before, everyone is active at funerals, so that’s fine, we fully understand that. When we asked when they can start, the answer was: “Monday”. Super!
Monday morning my husband calls them to ask when they will be ready at the agreed location. Half past nine, they said. He drives there, but suddenly they tell him that they are going to bury the deceased that day and unfortunately cannot go to do work for us. Something they already knew, but did not dare to tell because they did not want to disappoint ‘the boss’. Do you still understand?
What they apparently do not understand is that at that moment everything has to be changed again because everything has been arranged in line with the fact that the work would be carried out so that the work is on schedule. The result is that I have a husband who is disappointed and irritated. What do you think in this case, was the choice of a time of silence good or would it have been better to choose a time to speak?
Once in a while Jannie will send a column from Zambia for the Church leaflet ‘Geandewei’ in the northern area of Friesland/Netherlands
